000			03042nam a22002177a 4500
005			20240328112056.0
008			200902n19 gr |||e |||| 00| f gre d
040			_aKOUNDOUR _bgre _cKOUNDOUR
041	1		_agre _hcze
044			_cGR
082	0		_a891.86 _223η
100	1		_4aut _aKundera, Milan, _dγ. 1929. _920275
245	1	3	_aΤο αστείο / _cΜίλαν Κούντερα ; μετάφραση από τα τσέχικα: Ανδρέα Τσάκαλη.
260			_aΑθήνα : _bΕκδόσεις Κάλβος, _c[19--]
300			_a345 σ. ; _c19 εκ.
500			_aΤίτλος πρωτοτύπου: Zert.
520			_a«Ο οπτιμισμός είναι το όπιο του λαού. Το υγιές πνεύμα βρομάει βλακεία. Ζήτω ο Τρότσκι». Με αυτά τα λόγια θέλησε να πειράξει την ενθουσιώδη φίλη του ο Λούντβιχ, ο ήρωας του βιβλίου. Και γι' αυτό το αστείο θα διαγραφεί από το κόμμα, θα αποβληθεί από το πανεπιστήμιο, θα καταταγεί στο στρατό σε τάγμα «τιμωρημένων» και θα υπηρετήσει τη θητεία του δουλεύοντας στα ορυχεία, στα οποία θα παραμείνει «εθελοντικά» άλλα 3 χρόνια. «Το αστείο» γράφτηκε το 1965 και πρόλαβε να εκδοθεί στην Τσεχοσλοβακία το 1967. Την εποχή της «Άνοιξης της Πράγας» και του βίαιου τερματισμού της με την εισβολή των ρωσικών τανκς «Το αστείο» αποτελούσε μια ηχηρή καταγγελία του σοβιετικού σοσιαλιστικού μοντέλου έγινε έτσι το «ευαγγέλιο της εποχής» και γνώρισε τεράστια επιτυχία διεθνώς. Το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα, όπου κυκλοφόρησε το 1971, με την επιπλέον φόρτιση που συνεπαγόταν για μας η δικτατορία της 21ης Απριλίου και η νωπή διάσταση του έργου, και παραμερίστηκε η καθαυτό μυθιστορηματική του αξία. Γι' αυτό και παρουσιάζει ενδιαφέρον να το επαναπροσεγγίσουμε σήμερα, έπειτα από 30 χρόνια, και να το ανακαλύψουμε στις πραγματικές του διαστάσεις, να ανακαλύψουμε βασικά, πίσω από την υποτιθέμενη πολιτική καταγγελία, το γνωστό μας έκτοτε ιδιότυπο κουντερικό χιούμορ.
650		0	_aΤσεχική λογοτεχνία. _969699
700	1		_4trl _aΤσάκαλης, Αντρέας, _dγ. 1937. _965109
942			_2ddc _cBOOK
999			_c6410 _d6410