000 02595nam a22002297a 4500
005 20201229062546.0
008 200903s2001 gr |||g |||| 00| fdgre d
020 _a9600419221
040 _aKOUNDOUR
_bgre
_cKOUNDOUR
041 0 _agre
044 _cGR
082 0 _a889.37
_219η
100 1 _4aut
_934044
_aΑλεξάνδρου, Δάφνη,
_d1945-
245 1 0 _aΑντίο, Αλεξάνδρεια /
_cΔάφνη Αλεξάνδρου.
260 _aΑθήνα :
_bΚέδρος,
_c2001.
300 _a227 σ. ;
_c22 εκ.
504 _aΠεριέχει βιβλιογραφίες.
520 _aΤα πρώτα παιδικά μου χρόνια είναι καλυμμένα από ένα θαμπό σύννεφο. Η Αλεξάνδρεια αιωρείται αχνά μέσα στις αναμνήσεις μου. Θυμάμαι τη θάλασσά της, τη μυρωδιά της. Τον χειμώνα, τα άγρια κύματα να σπάνε πάνω στα βράχια, να ξεφεύγουν και να ξεχύνονται στον δρόμο, σαν να ήθελαν να μας πάρουν και να μας τραβήξουν στην απέναντι ακτή, εκεί όπου ήταν η άλλη πατρίδα μας, η Ελλάδα. Θυμάμαι τα καλοκαιρινά χαμψίνια, την κίτρινη άμμο της ερήμου που εισχωρούσε ύπουλα απ' τις χαραμάδες και ξαφνικά μάς θύμιζε ότι ζούσαμε στην Αφρική... Οι ανατολίτισσες γυναίκες: Ο κρυφός μουσουλμανικός παράδεισος. Καλυμμένες με τις μελάγιες τους, άφηναν μόνο τα υπέροχα μαύρα μάτια τους, τα βαμμένα με κωλ, να φαντάζουν σαν πολύτιμα πετράδια. Οι άλλες Αιγύπτιες, οι πιο μοντέρνες, κυκλοφορούσαν με άνεση ντυμένες ευρωπαϊκά όπως και οι ξένες. Ανατολή και Δύση. Ένας κόσμος σε μικρογραφία σε μια μικρή όμως τόσο Μεγάλη πόλη σαν την Αλεξάνδρεια. Αντικρουόμενες αξίες, αντίθετες νοοτροπίες. Πώς μπορούσαν να συμβιώσουν; Τότε ακόμη συμβίωναν.
650 7 _aΝεοελληνική λογοτεχνία.
_2
_94288
650 7 _aΝεοελληνικό μυθιστόρημα.
_2
_94291
942 _2ddc
_cBOOK
999 _c3306
_d3306