Ο Χούλιο Ραμόν Ριμπέυρο (1929), ανήκει στη ρεαλιστική μεταπολεμική γενιά. Διηγηματογράφος εξαίρετος, τα θέματα του διαδραματίζονται πάντα στην πόλη. Περιγράφουν όλα τα κοινωνικά στρώματα (λούμπεν-προλεταριάτο, εργάτες, αστούς, μικροαστούς), με μια προτίμηση για τα τελευταία. Με μεγάλη μαεστρία και ποικιλία εκφραστικών μέσων, ο Ριμπέυρο καταγράφει τις μικροαστικές ψυχώσεις, κάνει αναφο-ρές σε μια Λίμα της δεκαετίας του 50, και στήνει τελικά έναν περίπλοκο καμβά της αστικής ζωής στο Περού, που εκσυγχρονίζεται σιγά σιγά κάτω απ' το βάρος της ολιγαρχικής παράδοσης και των στρατιωτικών δικτατοριών. Η ισπανική, φεουδαρχική παράδοση είναι παρούσα, αλλά φθίνει σταδιακά. Ακόμα, ασχολείται και με το φανταστικό διήγημα, πάντα όμως με κάποια ρεαλιστική δάση και γι' αυτό μίγμα αξιοθαύμαστο. Θρεμμένος με ευρωπαϊκή κουλτούρα, ο Ριμπέυρο κατορθώνει να δώσει μια εικόνα του παρόντος πάνω στο όποιο βαραίνει πάντα το παρελθόν.