Οι προφητικές εικόνες και άλλα διηγήματα /
Nathaniel Hawthorne ; μεταφράση: Παλμύρα Ισμυρίδου.
- Αθήνα : Άγρα, 1989.
- 292 σ. ; 19 εκ.
Με κείμενα των E. A. Poe, Henry James, J.L. Borges.
Διαβάζοντας το πρώτο διήγημα της συλλογής μας, κάθε σύγχρονος αναγνώστης θα αναγνωρίσει την εικόνα του Κάφκα. Κυριαρχεί ο ίδιος μηχανισμός των ατέλειωτων αναδρομών, με τη διαφορά ότι ο Hawthorne, χωρίς να χάνει σε αγωνία ή σε ένταση, μας προειδοποιεί εξαρχής ποια θα είναι η κατάληξη του μύθου. Το Γουέικφιλντ είναι το καλύτερο διήγημα του Hawthorne και ίσως ένα από τα καλύτερα της λογοτεχνίας. [...] Το Ολοκαύτωμα της γης ανταποκρίνεται με τρόπο αξιοθαύμαστο στον μυστικιστικό στοχασμό των Υπερβατιστών της Νέας Αγγλίας, με τους οποίους δεσμοί φιλίας συνέδεαν τον Hawthorne η ουσιαστική πραγματικότητα είναι η ανθρώπινη διάνοια, κι όχι ο αισθητός και ορατός κόσμος. [...] Το Μαύρο βέλο του εφημέριου, παρότι αποτελεί καθαρά και ανοιχτά μια αλληγορία, δεν είναι μόνο ευδόκιμο αλλά και αθάνατο. Ο Hawthorne έγραψε τα καλύτερα και τα χειρότερα διηγήματα του κόσμου στην παρούσα συλλογή προσφέρουμε στον αναγνώστη τα πρώτα. Σαν τον Βέδα τον Αιδέσιμο, ο θάνατος τον βρήκε ενώ ονειρευόταν. Πέθανε την άνοιξη του 1864 στα βουνά του Νιου Χάμσαϊρ. Τίποτα δεν μας απαγορεύει να φανταστούμε την ιστορία που ονειρευόταν και την οποία ο θάνατος ολοκλήρωσε ή ακύρωσε. Άλλωστε, η ζωή του ολόκληρη ήταν μια διαδοχή ονείρων.