Επιθεώρηση τέχνης  μηνιαίο περιοδικό γραμμάτων και τεχνών = Revue d'art : revue mensuelle des lettres des artes.  [περιοδικό] : 

 - Αθήνα :  [χ.ό.],  1954-1967. 
 - τ. :  εικ. ;  26 εκ. 
 - Μηνιαία 
<br/><br/> Παράλληλος τίτλος: Revue d'art : revue mensuelle des lettres des artes. 
<br/><br/>Υπάρχουν τα έτη: 1955, τ. 2, τεύχ. 9-12, Χρόνος Α' -- 1956, τ. 3-4, τεύχ. 13-24, Χρόνος Β' -- 1957, τ. 5-6, τεύχ. 25-36, Χρόνος Γ' -- 1958, τ. 7-8, τεύχ. 37-48, Χρόνος Δ' -- 1959, τ. 9-10, τεύχ. 49-60, Χρόνος Ε' -- 1960, τ. 11-12, τεύχ. 61-72, Χρόνος ΣΤ' -- 1961, τ. 13-14, τεύχ. 73-84, Χρόνος Ζ' -- 1962, τ. 15-16, τεύχ. 85-96, Χρόνος Η' -- 1963, τ. 17-18, τεύχ. 97-108, Χρόνος Θ' -- 1964, τ. 19-20, τεύχ. 109-118, Χρόνος Ι' -- 1965, τ. 21-22, τεύχ. 119-132, Χρόνος ΙΑ' -- 1966, τ. 23, τεύχ. 133-134, Χρόνος ΙΒ'. Λείπουν τα έτη: 1954, 1967. Ελλιπή έτη: 1955, 1966. 
<br/><br/> Το περιοδικό "Επιθεώρηση Τέχνης" (1954-1967) ήταν μια καθοριστική τομή στα πολιτιστικά δρώμενα της μετεμφυλιακής ελληνικής κοινωνίας. Δημιούργημα νέων αριστερών διανοουμένων που προσπάθησαν να διανοίξουν νέες διαστάσεις στην κριτική σκέψη την οποία αντιπροσώπευαν, αποτέλεσε το πεδίο στο οποίο κατατέθηκαν σημαντικές επεξεργασίες για τα ζητήματα της τέχνης, εισήχθηκαν πρωτοποριακές αισθητικές θεωρίες, εξελίχθηκαν διάλογοι και συγκρούσεις που σφράγισαν την εποχή τους και εμπλούτισαν τον νεοελληνικό κριτικό λόγο. Η Επιθεώρηση Τέχνης ήταν μηνιαίο περιοδικό γραμμάτων και τεχνών που εκδιδόταν στην Αθήνα από το 1954 μέχρι το 1967. Έκλεισε με την επιβολή της δικτατορίας. Tο καλοκαίρι του 1954 μια ομάδα συγγραφέων και καλλιτεχνών αποφασίζουν να κάνουν αίτηση χορήγησης άδειας εκδόσεως μηνιαίου περιοδικού. Την αίτηση καταθέτει ο νεαρός αρχιτέκτονας Νίκος Σιαπκίδης στη Γενική Διεύθυνση Τύπου, μιας και ήταν ο μόνος που δεν είχε φάκελο στην Ασφάλεια και είχε το δικαίωμα αυτό. Άνθρωποι που σύχναζαν στην παλιά Κινηματογραφική λέσχη της οδού Αριστοτέλους, απαρτίζουν την αρχική συντακτική επιτροπή που πέφτει με μανία στη δουλειά. Μεταξύ αυτών ο Γιώργος Παπαλεονάρδος (που εργαζόταν και στον «Ανεξάρτητο Τύπο») και ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης. Πολύ αργότερα εντάσσονται στους συνεργάτες ο Μανώλης Γλέζος και ο Λεωνίδας Κύρκος. Ωστόσο η συντακτική επιτροπή παρέμεινε για αρκετά χρόνια ανώνυμη, ώστε να αποφεύγεται η προβολή όλων των μελών εκτός από αυτό του διευθυντή και αργότερα ιδιοκτήτη Νίκου Σιαπκίδη. Από τις σελίδες της πέρασαν όλοι σχεδόν οι διανοούμενοι και καλλιτέχνες της εποχής, ενώ υπήρχε πλήρης ενημέρωση με μελέτες, έρευνες, συζητήσεις, συνεντεύξεις, σχόλια, για όλα όσα συνέβαιναν στη λογοτεχνία, στις επιστήμες, στην εκπαίδευση, στο θέατρο, στις εικαστικές τέχνες, στην κριτική βιβλίου κ.α. Ήδη από το πρώτο τεύχος, η Επιθεώρηση Τέχνης επιχειρεί να δημιουργήσει ένα πλαίσιο διαλόγου γύρω από ποικίλα ζητήματα της τέχνης, καλώντας ανθρώπους του καλλιτεχνικού κόσμου να καταθέσουν τις απόψεις τους. Συνολικά κυκλοφόρησαν 146 τεύχη της «Επιθεώρησης Τέχνης», ενώ το τεύχος 147 δεν κυκλοφόρησε ποτέ, καθώς καταστράφηκε από την Ασφάλεια στο τυπογραφείο. 
<br/><br/><label>Subjects--Topical Terms: </label><br/>Νεοελληνική λογοτεχνία--Περιοδικά.<br/>Τέχνη--Περιοδικά.
<br/><br/><label>Dewey Class. No.: </label>880.5