''Aν δeν ξέρετε ακόμα ότι πρέπει να διαβάσετε τα βιβλία του ΜακΓκρέγκορ, δεν μπορώ να σας βοηθήσω σε τίποτα.'' E. WYLD, συγγραφέας ''Ο Ταμιευτήρας 13 είναι εντυπωσιακός· ο τρόπος που δομείται, ο τρόπος που ρέει, το ταλέντο με το οποίο ο ΜακΓκρέγκορ επιτρέπει στους χαρακτήρες του να αναπνέουν και να γερνούν. Είναι σαν να κοιτάζεις περισσότερο από μια δεκαετία ζωής μέσα από ένα τραίνο που προχωράει αργά.'' RODDY DOYLE, συγγραφέας ''Ένα από τα πιο όμορφα, συγκινητικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει εδώ και χρόνια. Η γραφή του είναι ζωντανή και ηχηρή. Δίνει άπλετο χώρο και ζωή σε κάθε πρόταση. Δεν ξέρω πώς το καταφέρνει. Είναι πανέμορφο.'' EIMEAR McBRIDE, συγγραφέας «Μαζεύτηκαν στο πάρκινγκ λίγο πριν χαράξει και περίμεναν να τους πουν τί να κάνουν. Έκανε κρύο και δεν ακούγονταν πολλές κουβέντες. Υπήρχαν ερωτήσεις που δεν έγιναν. Το όνομα του αγνοούμενου κοριτσιού ήταν Ρεμπέκκα Σω. Την τελευταία φορά που την είδαν φορούσε ένα λευκό φούτερ με κουκούλα. Στον χερσότοπο είχε απλωθεί μια χαμηλή πάχνη και τα έδαφος ήταν σκληρό και παγωμένο. Το κορίτσι είχε ύψος ένα και εξηνταπέντε και σκουρόξανθα μαλλιά. Αγνοούνταν για ώρες. Εκείνοι κρατούσαν το βλέμμα τους στραμμένο στο έδαφος· δεν μιλούσαν και σκέφτονταν τί θα μπορούσαν να βρουν. Οι μόνοι ήχοι που ακούγονταν ήταν ο θόρυβος από τα βήματά τους, τα σκυλιά που γάβγιζαν στο δρόμο και μακριά ένα ελικόπτερο πάνω από τους υδροταμιευτήρες.»