Παπαδόπουλος, Γιάννης 1951-

Αγάπη / Γιάννης Παπαδόπουλος - Αθήνα : Εξάντας, c2001 - 317 σ. ; 21 εκ.

Το αντίτυπο με αριθμό εισαγωγής 6892 είναι δωρεά από την κ. Μυλωνάκη Βασιλεία.

Η πόλις ενηλικιώνεται ... Τα αυτοκίνητα είχαν ήδη αρχίσει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στους δρόμους του Βόλου, ... ο πληθυσμός αυξάνεται ... προς το ξημέρωμα δεκάδες λέμβοι, φορτηγίδες και ένα μικρό ατμόπλοιο άρχισαν να πηγαινοέρχονται, αποβιβάζοντας στην προκυμαία τους πρόσφυγες. ... οι άνθρωποι αλλάζουν. Η Ελένη δεν ένιωθε πια την ανάγκη να κρύβει την ιδιαιτερότητα της ζωής της σαν στίγμα πίσω από τέσσερις τοίχους. Ταυτόχρονα δε ερωτεύονται ... Γελούσε κι έπαιζε μαζί της σαν μωρό ή την έβαζε να του μιλάει με τις ώρες, ενώ αυτός τη χάιδευε διαρκώς με το ονειροπόλο του βλέμμα ... απιστούν ... "Άντε, πάμε", του είπε και προχώρησε πρώτη. Την ακολούθησε υπνωτισμένος, έχοντας καρφωμένο το βλέμμα στο κρομί της. ... δυστυχούν ... - ετούτα είναι βάσανα, όχι τα περασμένα, π΄ανοίξανε παλιές πληγές και στάζουν μαύρο αίμαι - ... αγωνίζονται ... "Είμαστε ή δεν είμαστε επαναστάτες; Τι σχέση έχει η επανάσταση με τα βουλευτιλίκια;" ... ακόμη και δολοφονούνται - Πλημμυρισμένο στο αίμα το δωμάτιο. "Από ένα επιπόλαιο τραύμα, σχεδόν αμυχή", είχε πει ο γιατρός. Γιατί τότε δεν φώναξε; Γιατί δεν ζήτησε βοήθεια; Υπάρχουν όμως ένοχοι; Και θ΄αποκαλυφθούν;

9602564814


Διηγήματα, Νεοελληνικά.
Νεοελληνική λογοτεχνία.

889.3
Koha δημιουργία
Koha by